Pejzaż

Na okazałych rozmiarów płót­nie widzimy wyłaniającą się z zielonej tafli wody lub połaci łąki wyspę-wzgórze o nieokreślonych formach i w brązo­wej kolorystyce. Nie wiemy czy to element pejzażu, roślina, kamień, owoc czy bulwa. Za „wzgórzem” rozpościera się żółte niebo przybierające formę otaczającej je promienistej glorii. Nadaje to pejzażowi klimatu niesamowitości i surrealizmu – stanowi jakby pejzaż ze snu. Uwagę zwracają dwa przeskalowane tulipany na pierwszym planie: jaskrawożół­ty po prawej i czerwony po lewej stronie.

Obraz malowany jest szerokimi, ekspresyjnymi pociągnięciami pędzla. Dukt pędzla jest widoczny głównie za sprawą użycia kilku odcieni kolorów w ramach jednej płaszczyzny. Nadaje to całości wyraz ekspresjonistyczny, falujący i rozedrgany. Ważna jest też impresjonistyczna świetlistość, osiągnięta przede wszystkim dzięki ostrym żółcieniom.