Che Nel Destructo

Praca jest kolażem zszytych sznurkiem arkuszy – specjalnie preparowanych, naznaczonych autorską patyną, która nadaje całej pracy charakter „starożytności” i szlachet­ności. Niebagatelne znaczenie dla ostatecznego efektu ca­łości ma dbałość o rysunek, który wywołuje wrażenie iluzyjności przestrzeni i wzmaga tajemniczy nastrój intelektualnej, erudycyjnej całości. Autor nie zrezygnował tu ze swojej ulubionej poetyki łączenia niezależ­nych drobnych fragmentów w jedną „symultaniczną” całość.

Praca jest zbudowaną kompozycją z elemen­tów zestawionych niczym wersy dadaistycznego czy surre­alistycznego wiersza. Duże i małe elementy wywodzą się ze świata wyobrażeń i zainteresowań artysty: od elementów geometrycznych (koła, trójkąty, kule), poprzez architekturę, postać ludzką (tajemniczy cień kobiety dominujący kompo­zycję), przedmioty (renesansowo-manierystyczny kandelabr na środku kompozycji, po prawej stronie kobiecego cienia), a zakończywszy na napisach i liternictwie.

Obrazy i rysunki Makowskiego są syntezą wielu technik i stylów: tych najbar­dziej współczesnych i tych, które należą już do zapomnianej tradycji. W pracach artysty można zauważyć nawią­zania do surrealizmu, dadaizmu, widać inspiracje różnymi kulturami i cywilizacjami, a także kabałą i magią. Makowski posługuje się też cytatami malarskimi i literacki­mi, ujawniając odbiorcy swoje artystyczne fascynacje.

Przy tworzeniu swoich dzieł artysta często stosował bardzo pracochłonne (wręcz alchemiczne) zabiegi, np. specjalne prepa­rowanie papieru, z którego wykonuje niezwykłe księgi arty­styczne. Ze szczególnym upodobaniem wykorzystuje podłoże papierowe, nawet do przygotowywania kompozycji dużych formatów.