Organizm 115

Obraz był prezentowany na wystawach:
2020 – „Rok nieustającego lata” (wystawa zbiorowa), Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie
2018 – „Przekroje” (wystawa indywidualna), Galeria Krynki
2018 – „Kształty i przedmioty” (wystawa indywidualna), Miejski Ośrodek Sztuki, Gorzów Wielkopolski

„Przekroje to połowy podzielonej całości. To one, indywidualne i zmultiplikowane, przedstawione za pomocą malarskich narzędzi stały się tematem najnowszych prac olejnych i akwarelowych Irminy Staś. Symetryczno-osiowe korpusy niekoniecznie ukazane są zgodnie z zasadami stereometrii, ale raczej w umownej perspektywie. Podzielone zewnętrza i wnętrza przenikają się wzajemnie tworząc harmonijne kompozycje. Ich kolory nawiązują do świata organicznego. „Przekroje” są kontynuacją wcześniejszego, długofalowego cyklu „Organizmy” Irminy Staś, jednak imaginacyjne reprezentacje wyabstrahowanych tworów uległy tu większemu uproszczeniu. Obłe kształty ciał stały się bardziej pierwotne, bliższe cząstce elementarnej czy komórce, niż rozwiniętej formie organizmu – w domyśle rośliny zwierzęcia czy człowieka. Przekroje są dosłowne, ale ich forma jest umowna. Została wypracowana w naturalny dla artystki sposób ¬– od realistycznego malowania natury, przez odtwarzanie jej z pamięci – do abstrakcyjnej formy. Konfiguracje i wzajemne relacje ciał nie są jednoznaczne. Niektóre sprawiają wrażenie podziału trwałego i bezpowrotnego, inne wydają się być w tymczasowym rozstaniu, by za chwilę powrócić do formy integralnej całości. Samo rozdzielenie, rozłączenie czy rozstanie jest sytuacją drastyczną, lecz niekoniecznie ostateczną. Przekroje są w nieustannym ruchu. Niektóre połowy ciał są zasklepione, podczas gdy inne noszą jeszcze ślady niedawnego podziału. Przyciągają się wzajemnie i odpychają. Całości dzielą się na połowy, po to by łączyć się z innymi połowami. Zwielokrotnienie przekrojów symbolizuje zbiorowość i nieustanną przemianę.”
Michał Jachuła, krytyk sztuki