Czarne słońca – Wystawa studentów III Pracowni Fotografii Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu
Wystawa sztuki „Czarne słońca” zorganizowana przez studentów III Pracowni Fotografii Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu.
Agnieszka Antkowiak
Widmowość przerywa teraźniejszość, neon, stal, dźwięk, timer, 2015
Kształt neonu powstał przez złożenie trzech motywów o solarnych konotacjach: panoptikonu, czarnego słońca i światłowodu. Sztuczne światło usuwa cień, pozbawia tajemniczości i produkuje złudzenia. Nowe technologie oparte o technikę światłowodową spełniają utopijne założenia panoptikonu o zalaniu przestrzeni światłem nie dającym cieni. Światło jest opresyjne.
Karolina Belter
Światło nie gaśnie, czas nie płynie, wydruki cyfrowe, 2015
Najbardziej naturalną miarą czasu jest wędrówka słońca. Kiedyś świt powoływał do życia, teraz jego symulacje zabijają rzeczywistość. Sztuczne zegary dają złudzenie wyzwolenia od słońca i czasu. Światło nie gaśnie, czas nie płynie, pierwotny podział doby znika. “Teraz” trwa wiecznie, staje się lepką substancją. Pozorne wyzwolenie postawiło przed nami nowy, niejasny cykl.
Wojciech Beszterda
Przyglądam się…, wydruk cyfrowy na lustrze, 2015
Sławomir Decyk
Zaślepienie I, wydruk cyfrowy, 2015
Justyna Dryl
Light Container, wydruk cyfrowy, 2015
Trzydzieści lat temu powstało zdjęcie nad morzem. Byłam na nim z tatą. Wymazałam nas. Światło pochłonęło prawie wszystko.
Jacek Dziubdziela
Promieniowanie, wydruk cyfrowy, 2015
Tworzę pole do paranaukowej analizy oddziaływania przedmiotów kultu. Utrwalony efekt skłania do refleksji nad wpływem narzędzi jakimi posługują się ideologie czy religie.
W punkcie ich styku z powierzchnią życia, zamieniają się w swój negatyw. Jasne staje się, że są świetlistym przekaźnikiem wiedzy, której ciemną stroną jest określony interes.
Tobiasz Jankowiak
Zoom cyfrowy x, wydruki cyfrowe na płótnie, 2015
Wszelkie próby zrozumienia tego, co jest i zawsze pozostanie niemożliwe do zbadania przez człowieka, mieszczą się w pojęciu konfabulacji. Wszystkie narzędzia, które zostały stworzone w celu „wyłuskania” obiektywnego obrazu wszechświata oddalają nas od pozyskania choćby ułamka prawdy.
Ewa Kasperek
Mapy poznania, wydruki cyfrowe, 2015
Prezentowane obrazy są rezultatem usilnego poszukiwania innego, pełniejszego oglądu świata, podążania za pragnieniem dotarcia do nieznanych praw, znaczeń i obrazów. Każda zmiana perspektywy jest obarczona błędem zniekształcenia. Niesie jednak za sobą radość odkrycia.
Evgeniia Klemba
Różnica i powtórzenie, wydruki cyfrowe, 2015
Panorama nocnego miasta jest odbiciem wszechświata. Człowiek przenosi ten układ do swojego domu. Bazujemy na sztucznych powtórzeniach, lecz każde z nich jest inne, bo „w prawie natury kompletne powtórzenie jest niemożliwe” (Gilles Deleuze).
Marek Kucharski
Et in Arcadia Ego, lightbox, 2015
Praca powstała na podstawie grafiki, która została przejęta z domu plenerowego w Przecznicy. Postać kobiety, zapewne arystokratki, wymieniłem na postać hominida spoglądającego po raz ostatni na Arkadię, krainę bez ludzi – szczęśliwe miejsce, które istniało przed pojawieniem się człowieka. Tytuł pracy zaczerpnąłem z obrazu Nicolasa Poussina, przedstawiającego pasterzy w krainie wiecznej szczęśliwości.
Piotr Pardiak
Border, wydruk cyfrowy, 2015
Praca bazuje na dwóch cechach obrazowania fotograficznego: podziale na obraz negatywowy i pozytywowy oraz zamianie góry i dołu. Prymarne właściwości fotografii prowadzą do całkowitej zmiany w odczytaniu obrazu. Granica nieba i ziemi pozostaje równie wiarygodna.
Weronika Wronecka
Światłoczułość, obiekt, 2015
To, co oświetlone czarnym słońcem jest ledwo uchwytne, jednak nie nieobecne. Stan pomiędzy byciem a nie-byciem, nie do końca widzialny, ale zauważalny, możliwy do odczucia, na wpół ustanowiony. Sugestywna półprzezroczystość, znacząca ale nieokreślona.