Dźwięki V

Abstrakcja o charakterze metaforycz­nym – tytuł sugeruje, że przedstawia fizyczne zjawiska fal dźwiękowych. To charakterystyczny dla Dobkowskiego wątek fascynacji ludzkimi zmysłami. Artysta zastosował tu niezliczoną liczbę cienkich linii, tworzących kompozycję abstrakcyjną. Ta forma w twórczości Dobkowskiego funkcjonowała obok innego rodzaju twórczości, w którym ten sam linearyzm wyrażał w formach przedstawiających i figuratywnych (najczęściej o erotycz­nym charakterze).

Praca należy cyklu „Dźwięki”, rozpoczętego w 1994 r. Podobnie jak w innych cyklach z lat 90. XX w. („Nokturny”, „Karnawał w Rio”), artysta wykorzystał tu możliwości technicz­ne farby akrylowej, malując srebrną i złotą farbą finezyjne linie na czarnym tle (w tradycyjnej technice olejnej nie farb w kolorach złotym i srebrnym).