bez tytułu

Pastel o mocnych kontrastach barwnych. Na pierwszym planie widzimy fragmentarycznie ujęte, zgeometryzowane zabudowania. Pejzaż nie jest ujęty dosłownie, a schematycz­nie poprowadzone góry i zabudowania układają się niczym dekoracje teatralne. Artysta oddał tu jednocześnie bezpośredniość patrzenia na świat dziecka i bajkowy na­strój.

Praca pochodzi z okresu twórczości artysty po wyjeź­dzie do Francji w 1995 r. Zaprzestał wówczas tworzenia instalacji na rzecz tradycyjnych form wypowiedzi: obrazów, pasteli, akwareli. Ich dominującym tematem stał się pejzaż połączony z bajkową poetyką. Wystawa – zorganizowana na przełomie lat 1997 i 1998 – stworzyła szansę na zaprezen­towanie tych mniej znanych form twórczości artysty, któ­ry najczęściej kojarzony był z realizacjami przestrzennymi. Wśród pejzaży powtarzały się poetyckie interpretacje gór­skich motywów z południa Francji. Niekiedy w krajobraz pirenejski wkradały się swojskie sprzęty domowe, takie jak krzesło czy stół.

Martwe natury Kruka to przeważnie kom­pozycje budowane z kuchennych utensyliów oraz warzyw i owoców, dorodnych bakłażanów czy gruszek. Ich uproszczone kształty tworzą dekoracyjne, niemal abstrakcyjne układy. Kameralne prace na papierze nie odtwarzają wiernie natury, są raczej zapisem wrażeń i nastrojów utrzymanych w poetycko surrealistycznym klimacie.