bez tytułu (Żaba)

Obraz przedstawiający dwie żaby jest przykładem barwnych geometryzujących wizji z postaciami zwierząt, które są charakterystyczne dla twórczości artysty z początku lat 90. XX w. Kompozycja zachwyca mocnym żółcieniem i rytmiczną kompozycją wykorzystującą elementy świata roślin, zwierząt i człowieka. Widoczne są motywy orna­mentalne, które budują klimat trybalnej dzikości i natural­nej szczerości w zespoleniu człowieka z naturą.

W życiu namalowałem kilka żab. Obraz „Żaba” składa się z kilku warstw. Tło, które widzimy, to motyw florystyczny: widziałem takie kiedyś na starej fotografii i postanowiłem przenieść na płótno. Na obrazie znajdują się również rysunki – dosyć nieoczywiste, umiejscowione praktycznie w tle. Przedstawiają krowy i pastuszka. Często jestem pytany: czemu jedna żaba jest pomalowana, a druga nie? Chodzi o pewien zabieg znaczeniowo-formalny kompozycji – z lewej mamy żabę pomalowaną, która ma ciężar, więc po drugiej stronie jest niezamalowana, która wprowadza asymetrię. Asymetria dużo mówi o ludzkiej egzystencji. Dlatego ta po lewej jest zamalowana na zielono-czerwony kolor, a ta w prawym górnym rogu jest tylko linearna – to powidok. Ten zabieg wprowadza również ruch przekątny. Oprócz treści obrazu jest w nim również ukryta struktura, kierunki i rytmy.
– artysta o swoim obrazie

Praca jest charakterystyczna dla twórczości malarza z lat 90. XX w., w której kreuje barwne wizje z postaciami zwierząt przeplatane z niedookreślonymi for­mami. Wszystko tworzy dekoracyjne kompozycje działające na widza ładunkiem emocjonalnym, z wyczuwalną bezwarunkową radością istnienia i tworze­nia.