Pejzaż

Tadeusz Dominik

akryl na płótnie, 90 x 110 cm 1989

Artysta zastosował tu swój ulubiony sposób kadrowania przyrody – kompozycja obrazu układa się w poziome pasy, ukazując na przemian wyższe i niższe fragmenty roślinności. Punktem centralnym kom­pozycji jest różnokolorowy pas dalekich pól, składający się z zamkniętych, oddzielnych czło­nów. Pulsująca światłem i intensywnością kolorów część środ­kowa rozświetla całą przestrzeń obrazu i dynamizuje ją, dając widzowi poczucie uczestniczenia w jednej z odsłon natury.

Bogata kolorystyka, na którą składają się jasne, świetliste plamy barw­ne czyni przedstawiony krajobraz nieco nierealnym. Malarz prezentuje w ten sposób własny świat, złożony z radosnych kolorów zamkniętych w proste kształty kół, owali i prostokątów. Zaznaczone szybkimi uderzeniami pędzla różnobarwne punkty-kwiaty kontrastują ze szmaragdową zielenią trawy. Pochylające się w prawo błę­kitne, ciemnoniebieskie i zielonkawe korony drzew stwarzają wrażenie letniego wiatru kołyszącego liśćmi.

To charakterystyczna praca dla twórczości artysty – niemal wszystkie dzieła Dominika stanowią hołd dla natury. Na płótnach artysty królują drzewa, łąki, pola, zarośla, polne drogi i rzeki.

O Artyście

Tadeusz Dominik

Tadeusz Dominik

Malarz, grafik, zajmował się też tkaniną artystyczną, ceramiką oraz grafiką komputerową. Styl artysty jest jednym z najbardziej charakterystycznych w polskim malarstwie współczesnym – łączy w sobie tradycje polskiego koloryzmu z abstrakcją. Plamy i smugi ilustrują drzewa, drogi, rzeki, pola i ogrody.

Więcej o Artyście