Suszenie elementów kamiennych

W obrazie widać charakterystyczne dla arty­sty budowanie formy poprzez upraszczanie, któ­re przywodzi na myśl formę abstrakcyjną. Artysta działa znakiem i sugeruje realne kształty, które buduje za po­mocą precyzyjnie dobranego koloru. Kompozycja jest niemal monochromatycz­na. Skomplikowana forma jest budowana poprzez subtelną gradację odcieni czerwieni płynnie przechodzących w brązy. Tak płynne przechodzenie w ramach jednego koloru i sub­telne tonacje pokazują wybitny kunszt malarski artysty.

Kurczowe trzymanie się rzeczywistości zostało przefiltrowane przez wyobraźnię malarza – widać inspirację twórczością największego z kubistów Paula Cezanne’a oraz rodzimego Andrzeja Wróblewskiego. Sama tematyka staje się mniej istotna – liczy się kolor, światło, bryły na płaszczyźnie.

Obraz powstał w latach 90. XX w., które – jak zauważa sam ar­tysta – należały do najlepszego okresu w jego twór­czości, mimo iż w to latach 80. współtworzył Gruppę (jedno z najważniejszych ugrupowań artystycznych II poł. XX w.). Praca posiada wszystkie istotne cechy obrazów malarza, nazywanych obrazami-deklaracjami, manifestami artystycznymi samymi w sobie. Są to zwykle duże uproszczenia naszkicowanych postaci ludzkich, które wy­konują gesty i czynności wymienione w tytułach obrazów (najczęściej zestawione z płaskim jednobarwnym tłem).

Dodatkową wartość pracy przedstawia technika wykonania obrazu. To jeden z ostatnich prac Modzelewskiego wykonanych w technice olejnej – już rok później artysta zarzucił ją na rzecz tempery.

Jarosław Modzelewski, „Suszenie elementów kamiennych” – AUDIOPRZEWODNIK: