Olga Wolniak

Znana z wielkoformatowego malarstwa olejnego przedstawiającego tkaniny: obrazów-dywanów oraz obrazów-haftów. Jest jedną z nielicznych kobiet uprawiających malarstwo, których twórczość bardzo mocno zaznaczyła swoją obecność w sztuce współczesnej od lat 80. XX w.

Ukończyła studia na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP w pracowni prof. Tadeusza Dominika (w 1980 r.). Zaczęła od malowania wielkoformatowych głów portretowych przyjaciół i znajomych. Inspiracją dla jej twórczości szybko stało się jednak artystyczne rękodzieło, głównie różnego rodzaju tekstylia. Maluje obrazy-dywany i obrazy-hafty.

Zachwyca mnie piękno tkanin i kunszt całych pokoleń kobiet, ich twórczyń. Patrząc na tkaninę, widzę jej urodę: fakturę, gładkość lub szorstkość, blask, aksamitną głębię cienia oraz bogactwo koloru. Tkanina – tkanka – to dla mnie coś biologicznego. Przez swą miękkość i zmysłowość kojarzy mi się z kobiecością. Również dlatego, że tkanie to tradycyjnie kobieca domena twórczości.
[…] Powtarzając barwy, fakturę i ornamentykę tkaniny poprzez malarski gest, podejmuję wysiłek odczytania jej ukrytych znaczeń, przywołania zapomnianych sensów i dodania nowych treści
– malarka o swojej twórczości

Jej malowane tkaniny nie są nigdy wiernym odwzorowaniem pierwowzorów, lecz ich artystyczną interpretacją. Obraz jest konstruowany kolorem i formą, wyborem odpowiedniej kompozycji, grą światłocienia, ekspresją malarskiego gestu. Czasem obrazy-dywany, obrazy-żakardy, kilimy, tapiserie, czy hafty są pokazane w całości. Innym razem artystka koncentruje się na ich fragmencie, prowadząc tym samym swoistą grę ze skalą i formatem. Malarka często przeskalowuje lub zmniejsza wizerunki miękkich tkanin, czasami zestawia je ze sobą na zasadzie kolażu, zmienia ich tonalny charakter lub jeszcze inaczej ingeruje w ich pierwotny wygląd.

Postanowiłam uwiecznić z pozoru błahą pracę rąk kobiet nie tylko z powodu wielkiej urody ich wyrobów. Chciałabym podnieść ich trud do wyższej rangi – rangi obrazu. Powtarzając wątki dywanów, zaczęłam się zastanawiać nad ich znaczeniem. Okazało się, że można w nich odnaleźć głębsze, uniwersalne znaczenie. Tak głęboko wsiąkły w kulturę, że na co dzień ich nie zauważamy.
– artystka o wątku kobiecym w swojej sztuce

Olga Wolniak uczestniczyła w wielu prezentacjach polskiej sztuki współczesnej w kraju i zagranicą, m.in. w Niemczech, Czechach, Szwecji, Danii, Izraelu i Francji.