Stół gier

Przekornie artysta nadał tej pracy „konkretny” tytuł, który mocno osadza kompozycję w realnej przestrzeni i wymusza na widzu interpretację odwołującą się do znanych realnych przedmiotów. To rozdwojenie odbioru osadza twórczość Tarasina między abstrakcyjnym symbolem a fizycznym konkretem.

Pozioma kompozycja przedstawia tytułowy stół, na którym poustawiane są kolorowe figu­ry geometryczne imitujące konkretne przedmioty wykorzystywane w grach towarzyskich: kości? karty? bilard? Zostały one systematycznie rozłożone w pasy i są znakami charakterystycznymi dla języka wypowiedzi plastycznej Tarasina. Są one porównywane do liter tajemniczego alfabetu czy nut układanych w odpowiednim porządku na pięciolinii.

Kluczową rolę – jak w większości dzieł Tarasina – odgrywa barwa, która wydobywana przedmioty z niebytu cienia. Artysta umiejętnie harmonizuje tony między bar­wami żywymi a zgaszonymi, podobnie jak różnicuje namalowa­ne elementy: małe i większe, szczegółowe (składające się mniejszych detali) oraz duże, szerokopłaszczyznowe.

Serigrafia jest 27 odbitką (z 50 szt.) z cyklu z lat 90. XX w. i stanowi doskonały przykład charakterystycznej, łatwo rozpoznawalnej stylistyki artysty.